Sinds de introductie van Directe Toegankelijkheid Fysiotherapie (DTF) in 2006 is het aantal patiënten dat hier gebruik van maakt elk jaar gestegen.
Patiënten die zich via directe toegankelijkheid aanmelden bij de fysiotherapeut zijn gemiddeld jonger, ze gebruiken minder behandelingen en ze maken minder gebruik van de huisartsenzorg dan patiënten die door de huisarts naar de fysiotherapeut worden verwezen.Het NIVEL, dit is het Nederlands instituut voor onderzoek in de gezondheidszorg heeft hier onderzoek naar gedaan.
Sinds 2016 overtreft het aantal DTF-patiënten zelfs het aantal patiënten dat zich met een verwijzing van de huisarts bij de fysiotherapeut meldt.
Voor ons als fysiotherapeuten blijft het daarom belangrijk om goed en adequaat onderzoek te doen. Zijn de klachten waar een patiënt mee komt PLUIS of NIET PLUIS. Zijn er alarm signalen, ook wel rode vlaggen genoemd, die het noodzakelijk maken de patiënt te verwijzen naar de huisarts? Of zijn er uitsluitend groene vlaggen en kan een behandeling opgestart worden.
Eind september 2018 heb ik een studiedag in Doorn gevolgd. Daar hebben we ons onder leiding van docent John Bos verdiept in de alarmsignalen en patronen van de schouder en de elleboog. Het is daarin belangrijk om naast de technische fysiotherapeutische kundigheid ook de pluis en niet pluis symptomen te kunnen opvangen uit het verhaal van de patiënt. Kortom goed screenen en zo de beslissing wel of niet verder onderzoeken en behandelen verantwoord kunnen nemen.